كتاب «شورش اشرافيت بر جمهوريت» از نخستين كتاب‌هايي است كه به موضوع انتخابات دهم رياست جمهوري و حوادث پس از آن مي‌پردازد.

در 9 فصل تشكيل دهنده این کتاب، تلاش شده است ريشه‌هاي ايدئولوژيك، سياسي و اجتماعي حوادث پس از انتخابات بررسي شود.

فصل نخست اين كتاب به بررسي ايدئولوژي منازعه‌جوي به كار رفته در جريان فتنه مي‌پردازد. در اين فصل به راهبرد‌هاي سياسي جبهه دوم خرداد در طول دهه گذشته اشاره مي‌شود و به تبيين ارتباط آن‌ها با توليد خشونت سياسي در سطوح مختلف جامعه و حكومت پرداخته شده است.

فصل دوم درباره شرايط حاكم بر جبهه دوم خرداد در پيش از انتخابات و به فرايند دستيابي اين جبهه به گزينه ميرحسين موسوي نظر دارد.

فصل سوم به راهبرد تبليغاتي جبهه دوم خرداد و گفتمان انتخاباتي موسوي مي‌پردازد.

در فصل چهارم گفتمان سياسي احمدي‌نژاد از انتخابات نهم تا دهم رياست جمهوري بررسي شده است.

فصل پنجم هم به تحليل گفتماني نتيجه انتخابات دهم رياست جمهوري مي‌پردازد.

در فصل ششم به استناد 11 دليل نشان داده شده است كه جريان آشوب‌آفرين پس از انتخابات خود به سلامت انتخابات آگاه بوده است و با علم به سلامت انتخابات دست به اغتشاش زده است.

لذا در فصل هفتم به اهداف اصلي مورد نظر جريان فتنه پرداخته شده است و به طور عمده از «انقلاب مخملي» مورد نظر «راديكاليسم سبز» سخن گفته شده است.

فصل هشتم نيز به رفتار‌شناسي بازيگران خارجي حوادث پس از انتخابات مي‌پردازد و از ائتلافي سه ضلعي ميان بازيگران داخلي (تجديد‌نظر‌طلبان)، بازيگران خارجي و اپوزيسيون سخن مي‌گويد.

در انتهاي كتاب و در فصل نهم نيز به دليل آن كه جريان فتنه پس از انتخابات با هدايت‌ها و راهبري‌هاي رهبر معظم انقلاب شكست خورده است به بيان اقدامات و مواضع ايشان مي‌پردازد